Στον 21ο αιώνα στα «ευρασιατικά Βαλκάνια» (Λίβανος, Παλαιστίνη, Συρία, Ιράν, Ιράκ), στην περιοχή του Κόλπου και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, μια περιοχή-εθνοτικό μωσαϊκό, εμπλέκονται άμεσα δύο βασικοί άξονες: Από τη μία ο ευρωατλαντικός, με διακριτά συμφέροντα κυρίως μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας και με διακριτά ενεργό συμμετοχή πρωτίστως της Γαλλίας αλλά και Γερμανίας. Από την άλλη, ο άξονας Ρωσίας-Κίνας-Συρίας-Λιβάνου-Ιράν, με υπαρκτές αντιθέσεις στο εσωτερικό του. του Αλέκου Αναγνωστάκη Μέρος 1ο – Πυριτιδαποθήκη Μιλάμε για μια περιοχή στην οποία, μόνο τα τελευταία τριάντα χρόνια, έχουμε δύο εισβολές των ΗΠΑ, την καταστροφή δυο χωρών –του Ιράκ και της Συρίας– και τον διαρκή αγώνα των Παλαιστινίων. Στη διαπάλη που διεξάγεται όλα γίνονται και όλα επιτρέπονται. Κράτη, πολυεθνικά μονοπώλια, ομάδες επιχειρήσεων και επιχειρηματιών, σύμμαχοι, «φίλοι» και συνεργάτες από τη μια μέρα στην άλλη ονομάζονται εχθροί και τρομοκράτες –και αντιστρόφως– σε ένα σκληρό παιχνίδι χωρίς