Απ' όσα έχουμε ακούσει, με αφορμή το σκάνδαλο Novartis, το... "η σκανδαλολογία ποινικοποιεί την πολιτική ζωή του τόπου", είναι η πιο διαχρονική και επικίνδυνη "καραμέλα" τον δύο Διόσκουρων του μεταπολιτευτικού πολιτικού μας συστήματος. του Κωνσταντίνου Ταχτσίδη Πλάι του στέκονται επάξια το σημιτικό: "όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα" και το "Δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου […], που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως", από το πόρισμα των Βενιζέλου - Λοβέρδου σχετικά με την υπόθεση των μιζών στα εξοπλιστικά, για την οποία ο Άκης Τσοχατζόπουλος καταδικάστηκε τελικά σε φυλάκιση. Το "να μην ποινικοποιούμε την πολιτική ζωή του τόπου", δεν είναι απλά στρουθοκαμηλισμός, όπως θα έλεγε κάποιος αφελής, αλλά εντάσσεται στις ορολογίες της μαφίας, όπως η "ομερτά". Βασικά σημαίνει ακριβώς αυτό. Κάτι πο