Σύντομες
σκέψεις από failed evolution
Οι Λούμπεν μικροαστοί υπέστησαν κανονική
πλύση εγκεφάλου από τις επαναλαμβανόμενες
προβολές του απόλυτου θρίλερ 'ευρώ ή
θάνατος', σε διάφορες παραλλαγές, το
οποίο παίχθηκε αδιάλειπτα από τους
μηχανισμούς της τραπεζομιντιακής
δικτατορίας τα τελευταία πέντε χρόνια.
Αντί να
βάλουν τη ΛΑΕ στη βουλή, έβαλαν το νέο
ανάχωμα με το όνομα “Λεβέντης” που
ανέστησε την τελευταία στιγμή το
κατεστημένο. Ότι ψήφισαν θα πάρουν, όπως
και οι απογοητευμένοι που δεν ψήφισαν.
Και το χλιδάτο νόμισμα πολυτελείας θα
το πληρώσουν τώρα πολύ ακριβά.
Το ερώτημα πέρα από τη δεύτερη παράγραφο που μου άρεσε ειναι το εξής το οποίο όμως δίνει και μια έμμεση απάντηση.
ReplyDeleteόλοι αυτοί που για ΄΄μια δραχμή΄΄ ξήλωναν πεζοδρόμια, έκαιγαν, κατέστρεφαν ότι έβρισκαν μπροστά τους, πλακώνονταν με την αστυνομία, οι φοιτητές, οι εργάτες, οι αγρότες, μιλάμε για το πρόσφατο παρελθόν και που δεν χρειάζονταν όλα αυτά τότε.
Ποιοί ήταν αυτοί και που είναι σήμερα που πραγματικά έπρεπε νάναι στους δρόμους για να υπερασπισθούν τα δικαιώματά τους.
Πως τώρα δεν κινείται τίποτα; Είναι ύποπτο και ίσως είναι και η έμμεση απάντηση που είπα παραπάνω.
Το κακό είναι ότι ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει ,πότε είναι χρήσιμο και πότε άχρηστο, να κατέβει στο δρόμο.
Τώρα που πρέπει να φωνάξει, κοιμάται. Εκτός κι αν δεν τους αγγίζουν τα μνημόνια.
Το χειρότερο κακό όμως είναι, ότι θα την πληρώσουμε και εμείς που ψηφίσαμε αντιμνημονιακά. Τους παίρνει όλους η μπάλα.
ReplyDeleteΤι να κάνουμε, οι μισοί συμπατριώτες μας ψήφισαν καφετέριες και πλαζ. Υπεύθυνοι πολίτες μιλάμε.
Θα την πληρώσουμε άμεσα εμείς που ψηφίσαμε με κριτήριο κατά της λιτότητας και των μνημονίων, θα την πληρώσουν όμως κι εκείνοι που από ελαφρότητα προτίμησαν τις καφετέριες και τις παραλίες, ευελπιστώντας πως θα γλυτώσουν, θεωρώντας πως η παρούσα οικονομικοκοινωνική τους κατάσταση τούς θωρακίζει έναντι της επικείμενης καταστροφής. Μια μικρή αναβολή έχουν πάρει -όσο ακόμη αντέχει η τσέπη τους- και με οδυνηρό τρόπο θα ανακαλύψουν αυτό που τους μέλλεται.
DeleteΓια την αποχή των αναρχικών ως πολιτική πράξη δεν μπορώ να εκφέρω αρνητική άποψη. Το γεγονός και μόνον ότι στις εκλογές του Ιανουαρίου ψήφισαν τον Σύριζα, καθ’ υπέρβαση της ιδεολογίας τους, τους τιμά βεβαίως, αλλά δεν τους υποχρεώνει να το επαναλάβουν και τον Σεπτέμβριο, καθώς η κατάσταση εξελίχθηκε έτσι όπως όλοι γνωρίζουμε. Κατ’ εμέ η αποχή τους ήταν άκρως σεβαστή.
Για τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του Σύριζα των εκλογών του Ιανουαρίου που -μετά την κατάρρευση των ελπίδων και αυταπατών- προτίμησαν την αποχή, από το να δώσουν την ευκαιρία στην ανεπαρκή Λαϊκή Ενότητα να εκπροσωπήσει τον αντιμνημονιακό τους λόγο στη Βουλή, δεν πρόκειται να εκφράσω ούτε παράπονο ούτε κριτική, παρά μόνο να τους απευθύνω το ερώτημα εάν τους ικανοποιεί η σημερινή σύνθεση και εικόνα του κοινοβουλίου και αν πιστεύουν πως θα έχουν φωνή εκεί μέσα.
Ανώνυμη 1
Δεν πρόκειται μόνο για την κατατρομοκράτηση του κόσμου από την τραπεζομηντιακή δικτατορία, αλλά και για την θέση του ίδιου του Σύριζα περί το νόμισμα. Προσθέτω λοιπόν, στις εύστοχες σύντομες σκέψεις του failed evolution, ένα απόσπασμα που αφορά στο πώς η επτάμηνη κυβέρνηση εμφύσησε στους μικροαστούς την λατρεία για το καταστροφικό ευρώ, αντιγράφοντας από άρθρο του Λέανδρου Φίσερ στο Jacobin:
ReplyDelete''Στις επιτυχίες του Τσίπρα θα πρέπει να πιστωθεί ο επανακαθορισμός μιας παράδοσης ελληνικού διαταξικού λαϊκισμού, η ενσωμάτωση του «ευρωπαϊσμού των ασθενέστερων και καταφρονεμένων» - οι οποίοι βλέπουν την ένταξη στο ενιαίο νόμισμα και ως ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας - και για την επιτυχή χρήση ενός συγκεκριμένου ρητορικού «παλληκαρισμού» όταν μιλά για τις ευρωπαϊκές ελίτ «που θέλουν να μας πετάξουν έξω».''
(Tsipras should be credited for redefining the tradition of Greek cross-class populism by incorporating the “Europeanism of the underdogs” — viewing membership in the single currency as a matter of national pride — and employing a certain rhetorical bravado when referring to European elites “who want to force us out.”)
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2015/10/blog-post_8.html
https://www.jacobinmag.com/2015/09/tsipras-syriza-pasok-papandreou-austerity-elections-populism-podemos/
Ανώνυμη 1
Ευχαριστούμε. Πολύ ενδιαφέρον το απόσπασμα, προσδιορίζει εύστοχα τη "γραμμή" Τσίπρα, αλλά η "ευρωλαγνεία" δεν είναι αποκλειστικά δικό το επίτευγμα.
DeleteΤο δίλημμα σε αυτές τις εκλογές ήταν μνημόνιο με ΣΡΖ ή μνημόνιο με ΝΔ. Πολλοί ψήφισαν ΣΡΖ γιατί θέλαν να αποφύγουν την ΝΔ πάση θυσία.
ReplyDeleteΤο 2009 πολλοί ψήφισαν ΓΑΠ, όχι για το "λεφτά υπάρχουν", αλλά για να μην βγει ο Καραμανλής που τότε κατέβηκε στις εκλογές με πρόγραμμα λιτότητας.