Skip to main content

Η εποχή των λιμναζόντων επαναστάσεων(;)

του system failure

Ο γνωστός Γάλλος φιλόσοφος Αλαίν Μπαντιού έχει πει ότι “ο καπιταλισμός είναι η επιβολή μιας ιδιάζουσας χρονικότητας, ένας χρόνος μιας κατ'επίφασιν μετάλλαξης εις το διηνεκές, ενώ κατ'ουσία ο χρόνος λιμνάζει...”.

Η λιμνάζουσα αυτή κατάσταση φαίνεται να επιβεβαιώνεται με χαρακτηριστικά έντονο τρόπο στα κινήματα των τελευταίων ετών, τόσο στον Ευρωπαϊκό νότο και την Α. Μεσόγειο, όσο και στις Αραβικές χώρες. Αυτό που βλέπουμε, είναι στην ουσία το αποτέλεσμα ενός εγκλωβισμού των κοινωνιών μέσα σ'εναν μονοδιάστατο πολιτισμικό ολοκληρωτισμό.

Αν αθροίσει κανείς την έκταση και τον πληθυσμό των χωρών στις οποίες σημειώθηκαν - και σε ορισμένες από αυτές συνεχίζονται - εξεγέρσεις διαφορετικών εντάσεων τα τελευταία τρία χρόνια, θα καταλήξει σε μια συνολική έκταση κάτι παραπάνω από 15 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και συνολικό πληθυσμό περίπου 460 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Παρά το τεράστιο συνολικό μέγεθος των χωρών στις οποίες γίνονται αυτές οι εξεγέρσεις, η αίσθηση που έχει κανείς είναι ότι ελάχιστα πράγματα αλλάζουν. Ούτε το “ειδικό βάρος” αυτών των εξεγέρσεων φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα τη Δύση. Η Δύση, δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την τύχη των εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ειδικότερα, μοιάζουν να θέλουν να απεμπλακούν το γρηγορότερο από τα μέτωπα που έχουν ανοίξει, καθώς υπάρχουν πληροφορίες ότι έχουν βρεθεί νέα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο έδαφός τους. Έτσι, φαίνεται ότι επιδιώκουν απλώς να περιορίσουν την γεωπολιτική επιρροή της Ρωσίας στην Ευρώπη, με αγωγούς που ελέγχουν Δυτικές εταιρίες, όπως η πρόσφατη συμφωνία για τον Αζερικό αγωγό TAP, ως απάντηση στον Ρωσικών συμφερόντων αγωγό South Stream.

Στην Αίγυπτο για παράδειγμα, μετά την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ, ο αυταρχισμός και η αστυνομική βία συνεχίζονταν με αμείωτη ένταση. Δεν φαίνεται να άλλαξαν πολλά στην καθημερινότητα των Αιγυπτίων. Η απέλπιδα προσπάθεια των ανθρώπων να ξεφύγουν από την αυταρχική συμπεριφορά του κράτους οδήγησαν στον νέο ξεσηκωμό και στην ανατροπή του Μόρσι αυτή τη φορά. Όμως και πάλι η Αίγυπτος φαίνεται να οδηγείται σε αδιέξοδο και στα επικίνδυνα μονοπάτια ενός εμφύλιου σπαραγμού στα χνάρια της Συρίας. Κάποιοι άνθρωποι έχουν δώσει τη ζωή τους και κανείς δεν ξέρει πόσοι θα θυσιαστούν ακόμα, αλλά για ποιο λόγο άραγε;

Στην Λιβύη, που φαίνεται να έχει αφεθεί στη μοίρα της, ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για την κατάσταση αυτή τη στιγμή. Κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τις τύχες των ανθρώπων, παρά μόνο για τα κοιτάσματά της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Στην Τουρκία, οι προθέσεις του Ερντογάν για τις συγκεκριμένες απαγορεύσεις, έβγαλαν τους ανθρώπους, κυρίως νέους, στους δρόμους. Ο Ερντογάν όμως, αν και θα έπρεπε λόγω διαφορετικής κουλτούρας να έχει μια διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα, σε σχέση με τους ηγέτες της Δύσης, αποτελεί άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός ηγέτη που αδυνατεί να εμπνεύσει ένα πραγματικό όραμα στον λαό του και περιορίζεται από την μονοδιάστατη οικονομιστική αντίληψη της νεοφιλελεύθερης δικτατορίας. Είναι χαρακτηριστικό το πόσο επιφανειακές είναι οι απαγορεύσεις που θέλησε να επιβάλει για χάρη της Ισλαμικής κουλτούρας, καθώς από την άλλη, ακολουθεί κατά γράμμα τις επιταγές της “νέας οικονομίας”, που θυσιάζει τα πάντα στο βωμό του κέρδους.

Παραδοσιακές Ισλαμικές αξίες, αντίθετες με το πάθος για πλουτισμό και με την τοκογλυφία, εντελώς ασύμβατες με το Δυτικού τύπου λάϊφ στάϊλ, που προωθείται από τα Τουρκικά σίριαλ με τις όποιες ιδιαιτερότητες, έχουν χαθεί προ πολλού. Όμως ο Εντοργάν δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει και εξακολουθεί μάταια να προσπαθεί να επαναφέρει την Ισλαμική κουλτούρα στην Τουρκία με σπασμωδικές κινήσεις. Άλλωστε, δεν τόλμησε να τα βάλει με τους Τούρκους μεγαλοκαναλάρχες, αντί να τα βάλει με τον λαό στους δρόμους. Σ'αυτούς δεν τόλμησε να στείλει την αστυνομία.

Η περίπτωση των εξεγέρσεων στη Βουλγαρία είναι επίσης χαρακτηριστική. Οι άνθρωποι δείχνουν εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε Δεξιές κυβερνήσεις και σε κατ'επίφασιν Σοσιαλιστικές, όπως η τωρινή, οι οποίες όμως εφαρμόζουν πανομοιότυπες πολιτικές σε βάρος της πλειοψηφίας και προς όφελος της τοπικής οικονομικής ολιγαρχίας. Ακόμα και ο φόβος της επιστροφής ενός Κομμουνιστικού καθεστώτος της παλαιάς εποχής, μοιάζει να μην έχει κανένα νόημα.

Αλλά και στον Ευρωπαϊκό νότο, οι λαοί βρίσκονται στα χαρακώματα και προσπαθούν από θέση άμυνας να περισώσουν ότι μπορούν. Όμως και εδώ, η “λιμνάζουσα” κατάσταση επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι οι κοινωνίες αδυνατούν να οραματιστούν ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης, τουλάχιστον προς το παρόν και σε μαζικό επίπεδο, παρά βγαίνουν στους δρόμους με οικονομικού τύπου αιτήματα που ανήκουν στην ουσία στον πολιτισμικό ολοκληρωτισμό της νεοφιλελεύθερης δικτατορίας. Ο ψευδο-ορθολογισμός με τον οποίο έχει εμποτίσει τις κοινωνίες ο πολιτισμικός αυτός ολοκληρωτισμός, στο όνομα δήθεν της αποτροπής της ολοκληρωτικής καταστροφής, στην ουσία καταστρέφει τα κεκτημένα δεκαετιών και έτσι οι διαδηλώσεις στους δρόμους μοιάζουν να είναι τουλάχιστον μάταιες.

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι όλα αυτά είναι κάπως επιφανειακά και ότι είναι διαφορετική η φύση των εξεγέρσεων από χώρα σε χώρα, λόγω διαφορετικών παραγόντων που έχουν να κάνουν κυρίως με την ιστορία και την κουλτούρα. Μπορεί πράγματι να είναι έτσι, αλλά τι μπορεί να σημαίνουν οι διαφημίσεις που παρεμβάλλονται ανάμεσα στην λάϊβ αναμετάδοση των εικόνων από τους χιλιάδες ανθρώπους, για παράδειγμα, στην πλατεία Ταχρίρ της Αιγύπτου, τους οποίους εμείς παρακολουθούμε – για να χρησιμοποιήσω μια άλλη φράση του Μπαντιού - σαν ένα θέαμα; Ενώ την ίδια ώρα, εμείς που βιώνουμε όλη την καταστροφή της κρίσης γινόμαστε θέαμα για κάποιους άλλους;

Ο πολιτισμικός ολοκληρωτισμός μοιάζει με ένα πανίσχυρο εργαλείο που ευθυγραμμίζει τους πάντες στην ίδια κατεύθυνση. “Κουρεύει” τα πάντα στο ελάχιστο μέγεθος και επιβάλλεται. Έτσι, το ερωτηματικό στην επικεφαλίδα αυτού του κειμένου μοιάζει να είναι δικαιολογημένο. Βιώνουμε πράγματι την εποχή των λιμναζόντων επαναστάσεων; Ή μήπως είναι απλώς εξεγέρσεις που οδηγούν στο πουθενά; Άνθρωποι που θυσιάζονται για το τίποτα;

Comments

  1. Anonymous15/8/13 00:35

    Πως εξηγείται να μην υπάρχει κανένα σχόλιο σε ένα τέτοιο άρθρο ? ... ok .. Rollo May : "Κατάθλιψη είναι η ανικανότητα σύλληψης κάποιου μέλλοντος"

    ReplyDelete
  2. Δυστυχώς έτσι τα βλέπω και εγώ τα πράγματα.

    ReplyDelete
  3. εξαιρερτικο αρθρο και πλουσιο ....

    ReplyDelete
  4. Σεχτάρ ο Τρομερός17/8/14 01:52

    Ασχετο, αλλά δεν το αντέχω: Ο πληθυντικός του "λιμνάζουσα", που την ξέρεις σαν λέξη αφού την χρησιμοποιείς δυό φορές στο κείμενό σου, είναι "λιμναζουσών", και όχι ...."λιμναζόντων"!
    , λοιπόν, να χαρείς!

    Επί της ουσίας, καλό το άρθρο και πλούσιο, αλλά, πέρα από τις σωστές διαπιστώσεις, η ιστορία έχει και δράκο.
    Μη μου πείς, πως δεν τον ξέρεις.

    ReplyDelete
  5. Σεχτάρ ο Τρομερός17/8/14 01:55

    Διόρθωση-συμπλήρωση λόγω άγνοιας των ιδιαιτεροτήτων του editor:
    "Η εποχή των λιμναζουσών επαναστάσεων(;)", λοιπόν, να χαρείς!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Protesters Stalk & Confront Israeli Minister Through NY Streets!

The Jimmy Dore Show   Israeli National Security Minister Itamar Ben-Gvir, who is also a convicted terrorist and Jewish supremacist, has been touring the US, speaking on college campuses and meeting with political groups, and he even traveled to Mar-a-Lago. His visit has been met with widespread protests, however. Ben Gvir was confronted by pro-Palestinian demonstrators in New Haven, Connecticut, following a speech he gave at Shabtai, a private Jewish society at Yale that’s not officially affiliated with the university. Jimmy Dore and Americans’ Comedian Kurt Metzger discuss how Ben-Gvir’s security detail was able to assault protesters with impunity — and that in fact police officers approach an assaulted protester to demand that he step away from Ben-Gvir’s group.

Το νέο ψευδοδίλημμα που κατασκεύασε το καθεστώς Μητσοτάκη για να κρατηθεί στην εξουσία

του system failure   Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά ενός καθεστώτος, είναι η έκδηλη αγωνία του να διατηρήσει την εξουσία. Ως απόρροια αυτής της προσπάθειας, είναι και ο σχεδόν απόλυτος έλεγχος της μαζικής (παρα)πληροφόρησης, δηλαδή, ότι ακριβώς κάνει το καθεστώς Μητσοτάκη.   Η αγωνία αυτή είναι φανερή και σε άλλους καθεστωτικούς μηχανισμούς, όπως οι εταιρίες δημοσκοπήσεων, που πασχίζουν να εμφανίσουν μια εικόνα ανάκαμψης για το καθεστώς, προκειμένου να διαμορφώσουν, ως συνήθως, το επιθυμητό κλίμα. Τελευταία, τα καθεστωτικά προπαγανδιστικά φερέφωνα, έχουν κατασκευάσει ένα νέο ψευδοδίλημμα, στοχεύοντας τον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο και την ανάγκη του να νιώσει ασφάλεια, σε όλα τα επίπεδα.  Και για να συμβεί αυτό, έπρεπε προηγουμένως να κατασκευάσουν ένα ανερχόμενο αντίπαλο δέος απέναντι στον Μητσοτάκη, που όμως θα τρόμαζε τους, επιρρεπείς στις απότομες πολιτικές αλλαγές, "νοικοκυραίους". Και το βρήκαν στο πρόσωπο της Ζωης Κωνσταντοπούλου και την Πλεύση Ελευθερίας. Είναι σ...

Trump's attempt to divide Russia & China is failing, badly

Geopolitical Economy Report   Donald Trump claimed he would "un-unite" Russia and China, but the US divide-and-conquer strategy is failing. In a meeting in Moscow celebrating the 80th anniversary of their nations' victory in World War Two, Presidents Xi Jinping and Vladimir Putin reaffirmed that "China-Russia relations have reached the highest level in history" and will "jointly resist any attempts to interfere with and disrupt the traditional friendship and deep mutual trust between China and Russia". Ben Norton explains.     Related:   Why China supports Russia

UN rapporteur Francesca Albanese: World is watching a live genocide in Gaza and doing nothing

The New Arab   As Israel’s war on Gaza enters its 19th month, UN Special Rapporteur Francesca Albanese is sounding the alarm louder than ever: the world is watching a live genocide — and doing nothing to stop it. In an exclusive interview with The New Arab , Albanese describes the devastation in Gaza as unparalleled since WWII. Entire neighbourhoods lie in ruins, tens of thousands are dead, and 91% of Gaza’s population is at risk of malnutrition. Over 60,000 children show signs of cognitive impairment due to starvation.  “This is not just war. This is genocide in real time,” she says. “What we are seeing now is the destruction of a people who refuse to leave.” Despite UN mandates and international law, Albanese says the global system is paralysed, and governments, corporations, and even universities are complicit. “If Palestine were a crime scene, it would bear all our fingerprints.”

US Official EXPOSES Truth About Gaza From The Inside

Owen Jones  

From the United States to Europe, Criticizing Israel Is Becoming a Crime

by Kit Klarenberg     Part 2 - ‘Drastic Rise’   In a grave testament to the speed with which U.S.-based pro-Israel organizations, including several prominent Jewish advocacy groups, sought to capitalize on October 7 for their own purposes, two-and-a-half weeks after Palestinian fighters breached Gaza’s infamous apartheid walls, Republican lawmaker Mike Lawler proposed H.R. 6090, also known as the Antisemitism Awareness Act. Lawler is a major recipient of Israeli lobby funds, with the influential lobbying group AIPAC gifting him $392,669 in 2023 and 2024 alone, his largest donor by some margin. His bill would require the Department of Education to consider the highly controversial International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA) working definition of antisemitism (which critics argue conflates criticism of Israel with antisemitism) when determining if cases of harassment are motivated by antisemitism, raising concerns that it would violate the intent of Title VI of the...

Neoliberalism Needs To Go

Second Thought  

Is US dollar dominance at risk?

Al Jazeera English   The greenback has depreciated against other major currencies since Donald Trump's inauguration in January. Investors are worried that Trump's tariffs could cause a recession in the United States, and they have rushed to the exit. Is the president bothered? Trump appears to be of two minds when it comes to his nation's currency. He wants a dominant dollar because it gives the US geopolitical leverage. But, he says, a weaker greenback spurs US manufacturing. Some economists say the president could devalue the dollar. His team has backed the idea of a "Mar-a-Lago Accord" to weaken it. BRICS countries are also decreasing their reliance on the dollar.    Related: Trump's tariffs: A unique opportunity for BRICS and the Global South to fully escape from dollar tyranny

Why African Nations Should Lean Towards BRICS

In recent years, the BRICS group—Brazil, Russia, India, China, and South Africa—has risen as a formidable player in global affairs, positioning itself as an alternative to the Western-dominated geopolitical order   by Kungu Al-Mahadi Adam   Part 2 - Economic Opportunities A primary reason for African nations to deepen ties with BRICS is the substantial economic potential these countries offer. BRICS nations, especially China, have become major investors in Africa, driving infrastructure development, trade, and economic growth. China’s Belt and Road Initiative (BRI) exemplifies this commitment, with projects like the Mombasa-Nairobi railway in Kenya and the Addis Ababa-Djibouti railway transforming transportation and trade across East Africa. These initiatives improve connectivity, create jobs, and boost local economies, offering tangible benefits to African populations. Beyond China, other BRICS members contribute significantly. Russia has expanded its footprint in Africa’s ...