Skip to main content

Η «γαλλική άνοιξη»

του Νίκου Σμυρναίου

Αν μια χώρα συμβολίζει άριστα το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο της Ευρώπης, αυτή είναι η Γαλλία. Όμως σήμερα ένα αυθόρμητο κοινωνικό κίνημα ξεκινάει από τα κάτω συμπαρασύροντας συνδικάτα και κόμματα. Η «γαλλική άνοιξη», που δεν έλαβε χώρα το 2012, είναι γεγονός. Ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές, το ζητούμενο είναι πλέον το κατά πόσο η μαζική αντίσταση στην απορρύθμιση των εργασιακών και το κίνημα των πλατειών θα καταφέρει να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς.

Ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία»

Στη Γαλλία, όπως και σε όλη την ΕΕ, η παραίτηση της σοσιαλδημοκρατίας από την υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας και η αδυναμία της Αριστεράς να προτάξει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση, έχει δημιουργήσει ένα πολιτικό κενό αντιπροσώπευσης των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων. Το κενό αυτό καλύπτεται πλέον από τη λαϊκιστική και ξενοφοβική δεξιά της Μαρίν Λεπέν. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις του Παρισιού επιδείνωσαν την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα και φανέρωσαν βαθιά ρήγματα στο εσωτερικό της γαλλικής κοινωνίας.

Η κυβέρνηση των «σοσιαλιστών» – υπό τις επευφημίες της δεξιάς – με δικαιολογία τον «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία» πέρασε τα πιο αντιδραστικά μέτρα των τελευταίων δεκαετιών: μονιμοποίηση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης με αυξημένες εξουσίες για τις δυνάμεις καταστολής, περιορισμό ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, γενικευμένη παρακολούθηση του διαδικτύου κλπ. Το ίδιο συνέβη και στο προσφυγικό, όπου η Γαλλία συντάχθηκε ουσιαστικά με τη σκληρή γραμμή των χωρών του Βίζεγκραντ.

Λιτότητα και νεοφιλελεύθερες απορυθμίσεις

Στο οικονομικό μέτωπο, μετά από τέσσερα σχεδόν χρόνια στην εξουσία, ο Ολάντ και η κυβέρνηση του έχουν ενδώσει σε όλες τις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου. Οι νεοφιλελεύθερες απορυθμίσεις ακολουθούν η μία την άλλη: σκληρή λιτότητα και μειώσεις προσωπικού στο δημόσιο τομέα, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, άνοιγμα επιχειρήσεων τις Κυριακές, μαζικές φοροαπαλλαγές και μείωση εργοδοτικών εισφορών ύψους 40 δις.

Όμως η συνταγή τρόικας λάιτ που εφαρμόζεται δεν έχει καταφέρει να μειώσει ούτε την ανεργία, που παραμένει πάνω από το 10% του ενεργού πληθυσμού, ούτε το χρέος, ούτε βέβαια έχει βελτιώσει στο παραμικρό τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων. Οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι αναιμικοί, η αποβιομηχανοποίηση της χώρας συνεχίζεται, οι επενδύσεις στάσιμες και η αγοραστική δύναμη των Γάλλων μειώνεται συνεχώς.

Loi travail, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι

Μέχρι σήμερα τα μέτρα λιτότητας πέρναγαν με ελάχιστο κόστος για την κυβέρνηση: κάποιες σποραδικές απεργίες, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και διαφοροποιήσεις βουλευτών κάμφθηκαν με προεδρικά διατάγματα και μηντιακή προπαγάνδα. Οι αντίπαλοι του Ολάντ μέσα στο κόμμα, οι δυνάμεις της αριστεράς και τα συνδικάτα δεν κατάφεραν μέχρι τώρα ούτε να κινητοποιήσουν τον κόσμο, ούτε να βρουν μια ελάχιστη βάση συμφωνίας μεταξύ τους.

Το προσχέδιο του νόμου για τα εργασιακά (Loi travail) όμως έμελλε να γίνει η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι με τη συσσωρευμένη οργή των Γάλλων. Αντιγράφοντας λέξη προς λέξη τις προτάσεις των εργοδοτών, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διευκόλυνση των απολύσεων, καταρράκωση του δικτύου προστασίας των εργαζομένων και αύξηση του νόμιμου χρόνου εργασίας. Τα ανακλαστικά των κοινωνικών δυνάμεων λειτούργησαν αμέσως, γιατί όλοι κατάλαβαν τι θα σημάνει ο νόμος αυτός για τον κόσμο της εργασίας.

Το πολιτικό μάρκετινγκ στην υπηρεσία του κινήματος

Όμως η αντίδραση δεν ήρθε από εκεί που θα την περίμενε κανείς. 48 μόλις ώρες μετά την πρώτη διαρροή του νομοσχεδίου στον Τύπο στις 17 Φεβρουαρίου, μια ομάδα πολιτών έστησε έναν ιστότοπο ο οποίος εξηγεί με απλά λόγια τα μέτρα και τις επιπτώσεις τους για τους εργαζομένους. Η συλλογή υπογραφών που ακολούθησε στην πλατφόρμα Change.org γνώρισε τεράστια επιτυχία. Μέσα σε 15 μέρες πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες ζήτησαν την απόσυρση του νομοσχεδίου, κάτι πρωτόγνωρο για τη χώρα.

Ένα μαζικό κύμα αντίδρασης ενάντια στον νόμο εξαπλώθηκε στο διαδίκτυο γύρω από τα hashtag #onvautmieuxqueηa (αξίζουμε κάτι καλύτερο από αυτό) και #loitravail μέσω του οποίου χιλιάδες πολίτες, επί το πλείστον νέοι, μοιράζονται στο Τwitter και το YouTube τραυματικές εργασιακές εμπειρίες: καταπίεση, εκμετάλλευση, ανασφάλεια, χαμηλοί μισθοί και αβεβαιότητα για το μέλλον. Ό,τι δηλαδή χαρακτηρίζει την αγορά εργασίας σε όλη την Ευρώπη.

Οι πρωτεργάτες του διαδικτυακού αυτού κινήματος δεν είναι συνδικαλιστές ή αριστεριστές: οι περισσότεροι είναι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του Ολάντ, μέρος των αστικών στρωμάτων με υψηλή μόρφωση και άριστη γνώση των κοινωνικών δικτύων και του ψηφιακού πολιτικού μάρκετινγκ. Η διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά αυτό μπαίνει στην υπηρεσία ενός κοινωνικού κινήματος ενάντια στην κυρίαρχη ιδεολογία.

Πρωτοστατούσα νεολαία και «όρθιες νύχτες»

Τα συνδικάτα και τα κόμματα της αριστεράς βρέθηκαν απροετοίμαστα απέναντι σε αυτό το αυθόρμητο κίνημα και δεν μπορούσαν παρά να υποστηρίξουν την ιδέα για γενική απεργία και πορείες διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα στις 9 Μαρτίου. Είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια πρωτοβουλία ξεκινά από απλούς πολίτες στο Facebook!

Μετά την τεράστια προσέλευση στην κινητοποίηση της 31ης Μαρτίου το κίνημα πήρε άλλη μορφή. Μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές αποφάσισαν να μείνουν στην Πλας ντε λα Ρεπουμπλίκ στο κέντρο του Παρισιού, λίγες εκατοντάδες μέτρα από εκεί που έλαβαν χώρα οι τρομοκρατικές επιθέσεις του Νοεμβρίου. Η συγκέντρωση, η οποία βαφτίστηκε Nuit Debout (Όρθια νύχτα), είχε μεγάλη επιτυχία κι έγινε πόλος έλξης για όλο τον προοδευτικό κόσμο της πόλης.

Αμέσως η ιδέα υιοθετήθηκε από διάφορες συλλογικότητες σε δεκάδες πόλεις τις Γαλλίας. Χιλιάδες νέοι σε όλη τη χώρα συμμετέχουν πλέον κάθε βράδυ σε γενικές συνελεύσεις, αποφασίζουν δράσεις και νυχτερινές πορείες, οργανώνονται και σπάνε τον κλοιό της αδιαφορίας και της τρομολαγνείας. 
 
Αυτός είναι κι ο εφιάλτης για την κυβέρνηση, που γνωρίζει ότι η νεολαία είναι ιδιαίτερα δυναμική και κυρίως ανεξέλεγκτη και απρόβλεπτη. Όλοι θυμούνται την ιστορία του νόμου CPE (Contrat premiure embauche) του 2006 που θέσπιζε χαμηλότερες αμοιβές για τους νέους εργαζόμενους: ο τότε πρόεδρος Σιράκ αναγκάστηκε να τον πάρει πίσω λόγω της τεράστιας κινητοποίησης της νεολαίας ένα χρόνο πριν τις προεδρικές εκλογές του 2007. Αυτή ήταν και η τελευταία σημαντική νίκη του κοινωνικού και συνδικαλιστικού κινήματος στη Γαλλία. Και τότε όπως και τώρα μόλις έμπαινε άνοιξη.

Πηγή:


Σχετικά:





Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Trump's tariffs: A unique opportunity for BRICS and the Global South to fully escape from dollar tyranny

globinfo freexchange   Does Trump know what he is doing? Well, yes and no. While many interpretate his latest move, mostly as an attempt to halt China, his main goal is to give the final blow to the neoliberal order on behalf of his oligarchs .  From this perspective, Trump's unprecedented decision to decide mass tariffs against almost everyone, was an act of strategic hit against the global free market neoliberalism, with the financial capital  at its top. And that's because this dominant-for-almost-half-century system, identifies restrictions and protectionism as major threats against its own existence. In other words, Trump acted as a commander of the capitalist faction that wants to beat its neoliberal rivals and put itself in charge, through a new transformation of capitalism into a 21st century corporate feudalism.   Concerning China, Trump's move may have some negative impact on its economy for a while, since China has chosen to partially play by the rule...
Post a Comment
Read more

Deranged euroclowns want to revive a nazi-origin project!

globinfo freexchange   Behind the ridiculously cartoonish latest spot of the EU that gives "instructions" to the European citizens on how to deal with a major crisis during the first hours, lies a secret desire.    The deranged euroclowns of the crypto-fascist extreme center , are trying to build up a condition of consent inside the minds of Europeans, which is related to their biggest wet dream: an autonomous imperialist European army. The idea was not born suddenly because of Trump's hostile attitude against his own allies. From the early 50s, pan-European networks of neo-Nazis were created. In May 1951, the European Social Movement (MSE) was founded in Malmö, Sweden. Essentially, it was about projecting the ideology of the German SRP on a pan-European level. The MSE, which would remain active until the 1980s, proclaimed the need for Europe to emancipate itself from the divisive tutelage of the USA and the USSR, called for the defense of the “European race” against th...
Post a Comment
Read more

Neoliberalism Needs To Go

Second Thought  
Post a Comment
Read more

Netanyahu BRAGS About Genocide - And Our Media COVERS IT UP

Owen Jones  
Post a Comment
Read more

Google Imports Ex Israeli Spies, The Genocide Resumes, Cruel Britannia

by Nate Bear   Part 3 - Cruel Britannia   The UK is moving ahead with large welfare cuts for disabled people, including those with cancer. On TV the other day, the UK’s health secretary Wes Streeting said that people with cancer should be in work, not at home resting. Alongside this, the government has said that to cut youth employment it will push young people to join the army. This, of course, is in the context of a massive expenditure on military weapons in the face of the Russian bogeyman.   What’s happening in the UK under a nominally centre-left Labour government is a good reminder that there is never a lesser evil if your leaders are neoliberals. Balancing the books on the backs of the poorest and most vulnerable in society is the north star of all neoliberals, whether they call themselves centrists, left wing or right wing. Cruelty is the policy and the point.    Yet the last few years have also been a good reminder that everything is a choice. Cov...
Post a Comment
Read more

Trump Speeds Up FALL OF THE WEST With Tariff War

Owen Jones     Related:   Trump's tariffs: A unique opportunity for BRICS and the Global South to fully escape from dollar tyranny
Post a Comment
Read more

UN rapporteur Francesca Albanese: World is watching a live genocide in Gaza and doing nothing

The New Arab   As Israel’s war on Gaza enters its 19th month, UN Special Rapporteur Francesca Albanese is sounding the alarm louder than ever: the world is watching a live genocide — and doing nothing to stop it. In an exclusive interview with The New Arab , Albanese describes the devastation in Gaza as unparalleled since WWII. Entire neighbourhoods lie in ruins, tens of thousands are dead, and 91% of Gaza’s population is at risk of malnutrition. Over 60,000 children show signs of cognitive impairment due to starvation.  “This is not just war. This is genocide in real time,” she says. “What we are seeing now is the destruction of a people who refuse to leave.” Despite UN mandates and international law, Albanese says the global system is paralysed, and governments, corporations, and even universities are complicit. “If Palestine were a crime scene, it would bear all our fingerprints.”
Post a Comment
Read more

US Official EXPOSES Truth About Gaza From The Inside

Owen Jones  
Post a Comment
Read more

Google Imports Ex Israeli Spies, The Genocide Resumes, Cruel Britannia

by Nate Bear   Part 2 - The genocide resumes   The day before the Wiz deal, Israel resumed its genocide of Gaza with an unhinged bloodthirsty rampage, the deadliest twenty-four hours in the last nearly eighteen months of genocide. A high bar had been set, and it was cleared. They attacked at night, itself an act of utter cowardice and sadism, and slaughtered hundreds as they slept in tents. In tents. Close to one hundred babies and young children were killed. The overall death toll exceeds 400 and is rising. As expected, there is not a flicker of condemnation from world leaders, many of whom are arming Israel with the weapons and intelligence it needs for genocide. The British air force spent the ceasefire period gathering intelligence on Palestinians and feeding it to Israel so they could restart the mass murder efficiently.  The genocide is the end of the west. It destroys any claim to moral superiority over Russia, China, Iran or any of the officially designated bad g...
Post a Comment
Read more