H Ελληνική τραγωδία στο Eυρωπαϊκό θέατρο: οι οικονομικές συνέπειες της ύφεσης

«Η ελευθερία μιας δημοκρατίας δεν είναι ασφαλής εάν οι άνθρωποι ανέχτηκαν την αύξηση της ιδιωτικής δύναμης σε σημείο όπου αυτή γίνεται ισχυρότερη από το ίδιο το δημοκρατικό κράτος. Αυτός στην ουσία του είναι ο φασισμός: ιδιοκτησία της κυβέρνησης από ένα άτομο, από μια ομάδα, ή από οποιαδήποτε ελέγχουσα δύναμη.» Φραγκλίνος Ρούσβελτ «Μήνυμα στο Κογκρέσο για τον περιορισμό των μονοπωλίων», 29 Απριλίου 1938

του Ιωάννη Θεοδοσίου

Μέρος 3ο - Πάροδος: Τα Θαύματα των Νεοκλασικών Οικονομικών Πολιτικών

Λαμβάνοντας υπόψη την πνευματική κληρονομιά που άφησε ο Keynes, αυτό το δοκίμιο δίνει έμφαση στους λόγους για τους οποίους κάποιος θα ανέμενε ότι οι πολιτικές της «κλασικής ορθοδοξίας», όπως η εσωτερική υποτίμηση, είναι ανώφελες και στην ουσία αντιπαραγωγικές όσον αφορά την αποκατάσταση της οικονομικής δραστηριότητας.

Αλλά πριν από αυτό θα είναι χρήσιμο για την συζήτηση που ακολουθεί να περιγράψουμε εν συντομία τα τρέχουσα αποτελέσματα της πολιτικής εσωτερικής υποτίμησης στην ΕΕ και την Ελλάδα, σχεδόν μία δεκαετία μετά από τα γεγονότα του 2008.

Στην αρχαία Ελληνική Τραγωδία: Πρόλογος: διακριτό τμήμα της τραγωδίας, πριν από την πάροδο του χορού, που εισάγει κυρίως τον θεατή στην υπόθεση του δράματος. Πάροδος: το πρώτο χορικό που τραγουδά ο χορός. Επεισόδιο: διακριτό μέρος της τραγωδίας που εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δύο χορικά. Στάσιμον: Τραγούδι του χορού, χωρίς όμως αναπαίστους και τροχαίους. Έξοδος: διακριτό τμήμα της τραγωδίας, μετά το οποίο δεν υπάρχει χορικό.

Πηγή και παραπομπές:

http://info-war.gr/h-elliniki-tragodia-sto-eyropaiko-theatro-i-ikonomikes-synepies-tis-yfesis-meros-1o/

[1] [2]