Kώστας
Λαπαβίτσας
Μέρος
5ο - Και στη χώρα μας;
Όσον
αφορά τέλος την Ελλάδα, ο λαός της πάντα
έδινε περιθώριο για ρήξη, όπως έδειξε
περίτρανα το καλοκαίρι του 2015. Ο κύριος
αντίπαλός του δεν ήταν ο Βόλφγκανγκ
Σόιμπλε. Ήταν το ελληνικό κατεστημένο,
που συμμάχησε με τους δανειστές και
κίνησε θεούς και δαίμονες για να μείνει
η χώρα στο ευρώ με οποιοδήποτε κόστος.
Ο λόγος ήταν ξεκάθαρος. Η ρήξη θα ήταν
ό,τι πιο επικίνδυνο γινόταν για τους
ταξικούς μηχανισμούς που κυριαρχούν
στα ελληνικά πράγματα.
Τα
εργατικά και λαϊκά στρώματα δεν είχαν
τη δύναμη να οργανωθούν αυτόνομα για
να επιβάλλουν τα δικά τους συμφέροντα.
Αναζήτησαν αποκούμπι στο πολιτικό
σύστημα, έψαξαν για ηγεσία που θα μπορούσε
να διαχειριστεί τη ρήξη.
Η
τεράστια ζημία που έκανε και συνεχίζει
να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι έκλεισε το
μάτι στη ρήξη, αλλά συμβιβάστηκε πλήρως
με το εγχώριο κατεστημένο και εξευτέλισε
τη λαϊκή βούληση.
Στην
πνιγηρή κατάσταση που σήμερα αντιμετωπίζει
η Ελλάδα είναι καλό να θυμόμαστε ότι
δεν υπάρχουν συνθήκες κοινωνικής και
πολιτικής σταθερότητας και ούτε πρόκειται
να υπάρξουν μέσα στη φυλακή του ευρώ.
Ό,τι
και αν φαντάζονται οι έχοντες και
κατέχοντες, η προοπτική της ρήξης είναι
και θα είναι παρούσα γιατί φέρει την
υπόσχεση της οικονομικής ανάπτυξης,
της κοινωνικής ανανέωσης, της δημοκρατίας
και της λαϊκής κυριαρχίας.
Η
Ιταλία θα μας δείξει πολλά για το δρόμο
που θα πάρει και η χώρα μας.
***
Πηγή:
Comments
Post a Comment