Skip to main content

Νέες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στη Μέση Ανατολή

Στον 21ο αιώνα στα «ευρασιατικά Βαλκάνια» (Λίβανος, Παλαιστίνη, Συρία, Ιράν, Ιράκ), στην περιοχή του Κόλπου και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, μια περιοχή-εθνοτικό μωσαϊκό, εμπλέκονται άμεσα δύο βασικοί άξονες: Από τη μία ο ευρωατλαντικός, με διακριτά συμφέροντα κυρίως μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας και με διακριτά ενεργό συμμετοχή πρωτίστως της Γαλλίας αλλά και Γερμανίας. Από την άλλη, ο άξονας Ρωσίας-Κίνας-Συρίας-Λιβάνου-Ιράν, με υπαρκτές αντιθέσεις στο εσωτερικό του.

του Αλέκου Αναγνωστάκη


Μέρος 4ο – Το «αραβικό ΝΑΤΟ» με στόχο το Ιράν

Πίσω από τον πάντα υπολογίσιμο σιϊτισμό του Ιράν και πίσω από τον ισχυρό σουνιτισμό της Σαουδικής Αραβίας, βρίσκονται οι πραγματικές αντιθέσεις ανάμεσα στα διάφορα κέντρα του ιμπεριαλισμού. Η ίδια η εσωτερική κόντρα των Σαούντ με τους Αλ-Θάνι, που κρατά εδώ και είκοσι χρόνια, είναι η κόντρα ανάμεσα σε αναδυόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας. Οι ενέργειες του Ριάντ, των ΗΑΕ και άλλων αποτελούν μέρος μιας συντονισμένης προσπάθειας όχι συντριβής, αλλά πίεσης στο Κατάρ, ώστε να ευθυγραμμιστεί με τις σαουδαραβικές θέσεις για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το Ιράν. Αυτό ωφελεί και τις ΗΠΑ.

Αυτό εξάλλου αποκαλύπτει και επιβεβαιώνει και η επίθεση της Σαουδικής Αραβίας το 2013, μέσω ενός περιφερειακού σουνιτικού συνασπισμού, εναντίον των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο, υποστηρίζοντας το αιματηρό στρατιωτικό πραξικόπημα που προκάλεσε ντόμινο αλλαγών. Μετά από αυτό, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι υποχωρούν. Παραδίνουν στην Τυνησία την «αρχή» σε μια κοσμική κυβέρνηση, παρακμάζουν στην Ιορδανία, υποχωρούν στη Συρία με ενδυνάμωση των τζιχαντιστών, περιορίζονται στη Λιβύη στην κατοχή της πρωτεύουσας και της δυτικής μόνο χώρας, υφίστανται διώξεις στις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου. Τώρα, με «αιχμή» τους Σαούντ, επιχειρείται η επανασυγκρότηση και επαναλειτουργία του λεγόμενου αραβικού ΝΑΤΟ από τις μοναρχίες του Κόλπου, στην αντιπαράθεσή τους με το Ιράν.

Παρ’ όλα αυτά, το Κατάρ συνεχίζει να τηρεί ευνοϊκή στάση απέναντι στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και στο Ιράν. Το δε παγκόσμιας εμβέλειας τηλεοπτικό κανάλι Al Jazeera, με έδρα τη Ντόχα, συνεχίζει τα δημοσιεύματα εναντίον των γειτονικών μοναρχιών. Συνεχίζει να στηρίζει τον ηγέτη της Χαμάς Αλ-Μεσάλ και τον εξοστρακισμένο κληρικό της Σαουδικής Αραβίας Καράνταγι, τη συνένωση του παρακλαδιού της Αλ-Κάιντα στη Συρία με 4 τζιχαντιστικές οργανώσεις για την δημιουργία της «Επιτροπής Απελευθέρωσης της Λεβαντίνης».

Σε αυτές του τις πρωτοβουλίες, εκτός του Ιράν, συνεπικουρείται και από την Τουρκία του Ερντογάν, του έτερου υποστηρικτή των Αδελφών Μουσουλμάνων. Στην τρέχουσα κρίση, η Τουρκία πραγματοποιεί σαφές άνοιγμα προς το Κατάρ. Η βουλή της ενέκρινε συμβολικά την αποστολή Τούρκων στρατιωτών στο έδαφός του και ο πρόεδρος του τουρκικού εμπορικού επιμελητηρίου στέλνει αεροπλάνα με τρόφιμα.

Η κοινή κλωστή που συνδέει Κατάρ, Τουρκία, Ιράν είναι τα τεράστια υλικά συμφέροντα και ο ρόλος τους στην ευρύτερη περιοχή, είναι η ιδιοδιαχείρηση τους. Δεν είναι δηλαδή οι αιρέσεις του Ισλάμ που τις χρησιμοποιούν με τρόπο ανάλογο με αυτόν που χρησιμοποιούν την ορθοδοξία, τον καθολικισμό, τον προτεσταντισμό για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους τα δυτικά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η συνολική κατάσταση έχει να κάνει με μια χωρίς προηγούμενο διάβρωση του κοινωνικού ιστού, παρουσία πολιτικών ηγετών οι οποίοι αντί να ενώνουν, να δίνουν όραμα, συμβάλλουν στην αποσύνθεση.

Η αίσθησή δε που αποκομίζει κανείς ακόμη και στην αντιμετώπιση (και από τη «Δύση») των ισλαμικών οργανώσεων ως φονταμενταλιστικές και τρομοκρατικές, είναι πως αυτό γίνεται αδίστακτα και τελείως οπορτουνιστικά. Αρκεί αυτό να οδηγεί στη συμμόρφωση των μαζών στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη δυτικής η ισλαμικής χρειάς. Αρκεί αυτό να απομακρύνει από μια στάση ζωής που μπορεί να διεκδικεί τα αιτήματα ελευθερίας, ισότητας και αξιοπρέπειας, μακριά από κάθε υποκριτική και εργαλειακή χρήση της θρησκείας, του εθνικισμού ή όποιου άλλου καταφυγίου.

Αυτός ο φαύλος κύκλος είναι δυνατό να σπάσει τελικά είτε από μια αδύνατο να προβλεφθεί κοινωνική καταστροφή στην ευρύτερη περιοχή είτε από ένα σύγχρονο ανερχόμενο απελευθερωτικό εργατικό και λαϊκό ρεύμα, αραβικής προφανώς καταγωγής.

***

Πηγή:


[1] [2] [3]

Comments

Popular posts from this blog

Israel Bomb Gaza School & Say "We're Losing The PR War"

Novara Media  

In an absolutely repulsive show, the DNC clowns of horror, ignore genocide, bow to billionaires

globinfo freexchange   The absolute moral bankruptcy of the Democratic Party was depicted perfectly during the recent DNC convention . As the genocide of Palestinians in Gaza and West Bank is still taking place, the DNC clowns of horror demonstrated their complete lack of morality, beyond any doubt.   The gathering of immoral supporters and billionaires, supposedly representing the "progressive" America, was nothing more than a confirmation that the big money and the Zionist agendas will never change to the slightest.  The DNC clowns put the LGBTQ  masks for a while, to give something to progressive voters against the alt-right Orange Clown of the Republicans. But nothing more beyond that. No planning to fight inequality and poverty. No promise to end disastrous wars. Nothing about any thought on the termination of the biggest crime of our century: the genocide of the Palestinian people.   One of the most disgusting moments was Genocide Joe's tears, not for the thousand

Telegram Founder & CEO Pavel Durov Arrested in France as Online Censorship Escalates

Glenn Greenwald  

Ongoing, Worsening Threats to Free Speech Over Israel Revealed

Glenn Greenwald  

Kamala Harris' Lies About Gaza: Don’t Fall For It

Owen Jones   I realise how desperate people are to stop Donald Trump - but that doesn't mean you should bend reality. 

The Grayzone confronts DNC VIPs on Gaza

The Grayzone   The Grayzone 's Max Blumenthal & Wyatt Reed challenge Democrat leadership and celebrity performers at #DNC2024 on the Biden-Harris support for Israel's genocide in Gaza.

Muslim Women For Harris' PULLS SUPPORT After Convention SNUB

Due Dissidence  

Greece's Wiretapping scandal: the chronicle of a cover-up

The wiretapping case had a “happy ending” for the National Security Service and the government of Kyriakos Mitsotakis, since the Supreme Court announced that it will only prosecute four private persons for misdemeanours. Here are all the steps that the investigation failed to take.   by Eliza Triantafillou / Tasos Telloglou   Part 2 - In the beginning was the Prosecutor's Office   The investigation of the case by the Public Prosecutor's Office began ex officio in April 2022, immediately after the first publications by inside story about the illegal wiretapping of journalist Thanasis Koukakis' mobile phone. However, the procedure did not move quickly –not necessarily due to the prosecutors who were assigned to the case– thus allowing for precious time to pass in favour of those involved and of course in favour of the government, which from the first moment wished to downplay the case that harmed its image. Regardless of who is to blame –the reluctance of prosecutors or, acco

US Rushing Weapons to Israel Reveals Lie of Harris ‘Working’ Towards Ceasefire

At a campaign rally on Thursday in Georgia, Democratic nominee for President Kamala Harris said that she and current US President Joe Biden are “working around the clock” to secure a hostage deal and ceasefire in Gaza. That same day, Israeli newspaper Haaretz reported that the US was “rushing” arms shipments to Israel.   Since her ascension to the top of the Democratic presidential ticket, Kamala Harris has tried to appear sympathetic to the Palestinian cause while reaffirming her strong commitment to the state of Israel, two contradictory stances that cannot possibly exist in the same place at the same time. Through their actions, Harris and the rest of the Democratic party have shown which of those two stances they back up with action and which is only empty rhetoric. According to the report, the US has been increasing weapon shipments to Israel since July and August was the second busiest month for US weapon shipments since October. The report notes that the weapons are ostensibly

Venezuela: While US Politicians Call Fraud, American Election Observers Endorse Results

by Alan Macleod   Part 4 - An Economic, Political and Psychological War   Nicolas Maduro came to power in 2013 in a similarly heavily-monitored election. The results were endorsed globally, almost without exception; the United States was the only country to refuse to recognize his victory. Since his rise to power, Washington has waged a relentless economic war on Venezuela in an attempt to strangle his administration. There are currently over 900 U.S. sanctions against the country. The effect has been devastating: under the weight of the American blockade, Venezuela’s oil industry collapsed, causing it to lose 99% of its international income. Under threats of secondary sanctions, countries and businesses refused to trade with Venezuela, causing massive shortages of food and other necessary goods. A report published by the Center for Economic and Policy Research, a D.C. think tank, found that, between 2017 and 2018, the U.S. blockade had killed more than 40,000 people. One American Unit