του Peter Koenig*
Αυτό που
κάνει η τρόικα στην Ελλάδα αυτές τις
μέρες είναι το αποκορύφωμα της
χρηματοπιστωτικής τρομοκρατίας. Είναι
οικονομικός πνιγμός. Είναι εκβιασμός
πρώτου βαθμού.
Αυτοί
οι άνθρωποι είναι νεοφιλελεύθεροι
φασίστες, που θέτουν την ελληνική
κυβέρνηση ενώπιον διλήμματος - «είτε
μας παρουσιάζετε έναν αποδεκτό κατάλογο
μέτρων λιτότητας, είτε θα τον ετοιμάσουμε
εμείς για σας» - στην κυριολεξία.
Ένα
σχέδιο λιτότητας που καλύτερα να το
δεχτείτε, για να μη χρεοκοπήσετε και να
διωχτείτε από την ευρωπαϊκή νομισματική
ένωση και ίσως ακόμη από την ΕΕ.
Αυτή
είναι η απειλή τους. Αυτό είναι που
κάνουν οι Βρυξέλλες σ’ έναν αδελφό, σ’
έναν δικόν τους. Δεν υπάρχει ίχνος
αλληλεγγύης σε αυτή τη κατά λάθος
ονομαζόμενη «Ένωση». Αυτή η «Ένωση» δεν
αξίζει να υπάρχει.
«Όχι
στην Αλληλεγγύη» είναι το σήμα κατατεθέν
της Ευρώπης. Απεικονίζεται σε όλο το
εύρος του χάρτη. Ένα άλλο χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι η άρνηση της ΕΕ να
βοηθήσει τους δι-μεσογειακούς πρόσφυγες
θύματα πολέμων και συγκρούσεων
εμπνευσμένων από την Ουάσιγκτον και
που λαμβάνουν χώρα σε πλήρη συνέργεια
με την Ευρώπη -στη Λιβύη, τη Συρία, το
Σουδάν, το Ιράκ, στην Αίγυπτο, τη Σομαλία,
την Κεντρική Αφρική, στην Υεμένη - και
άλλα μέρη.
Στην
Ελλάδα η τρόικα εφαρμόζει μια στρατηγική
των «αντίστροφων στόχων» . Η ΕΕ δεν
επιθυμεί η Ελλάδα ή άλλο κράτος, όσο
αδύναμο οικονομικά να είναι, να βγει
από την ευρωζώνη. Ένα Grexit κινδυνεύει να
προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Απειλώντας να απολύσουν, παρακινούν
την Ελλάδα να εκλιπαρεί για έλεος.
Νωρίτερα
κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών των
διεξαγόμενων διαπραγματεύσεων, η Μαντάμ
Λαγκάρντ, η Σιδηρά Κυρία του ΔΝΤ, η
επιτομή της μαριονέτας στους Διδασκάλους
της Ουάσιγκτον, είχε το θράσος να
παρατηρήσει, θέλω να μιλήσω με ενήλικες,
όταν ήθελε να καταφέρει ένα «καλύτερο,
πιο σοβαρό» σχέδιο λιτότητας. Είναι η
προσωποποίηση της υπεροχής του ΔΝΤ.
Να το
ξέρετε, το ΔΝΤ είναι το απλωμένο χέρι
του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών
που δημιουργεί τους πυροβολισμούς στις
Βρυξέλλες. Η ΕΕ, ενεργώντας ως υποτελής,
συνεργάζεται με πλήρη ιδεολογική
συνενοχή. Μια σοσιαλιστική κυβέρνηση
στην ΕΕ δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, ακόμη
λιγότερο, όταν η χώρα φιλοξενεί την
ευρωπαϊκή βάση-κλειδί του ΝΑΤΟ. Οι
Έλληνες πολίτες τιμωρούνται επειδή
είχαν το θράσος να εκλέξουν μια
σοσιαλιστική κυβέρνηση - Πώς τόλμησαν!
- Αυτή είναι η ετυμηγορία.
Είναι
όμως επίσης καταπληκτικό πώς ανένδοτος
ο κ Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζονται
την ιδέα της παραμονής με κάθε κόστος
στην Ευρωζώνη. Γιατί; - Το ευρώ είναι
καταδικασμένο. Το ευρώ είναι μόλις 15
ετών. Όλοι θυμόμαστε τους πιο ευτυχισμένους
καιρούς με δικά μας κυριαρχικά εθνικά
νομίσματα. Με την έναρξη του Euro, οι
Ευρωπαίοι σκλαβώθηκαν στις αρπακτικές
τράπεζες. Η Ευρώπη παρέδωσε την κυριαρχία
της σε μια δέσμη τεράτων-μέγα- τραπεζών,
όλες συνδεδεμένες με την Wall Street.
Στην
πραγματικότητα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν είναι μια πραγματική
κεντρική τράπεζα, αλλά ένα απλό όργανο
της Wall Street. Ο κ Draghi, Πρόεδρος της ΕΚΤ,
είναι πρώην στέλεχος της Goldman Sachs. Με
άλλα λόγια, η Goldman Sachs διοικεί τη νομισματική
και οικονομική πολιτική της Ευρώπης.
Το
μυστήριο παραμένει -γιατί να αυτοκτονήσει,
με οικονομική αυτοκτονία ενός ολόκληρου
έθνους, παραμένοντας πεισματικά
προσκολλημένο σε ένα πλοίο που βυθίζεται
- ναι, το δυτικό νομισματικό σύστημα
βασισμένο στην άπληστη οικονομία του
δολαρίου είναι καταδικασμένο. Είναι
μόνο θέμα χρόνου. Όλα τα σημάδια
εμφανίστηκαν στον τοίχο.
Μήπως
οι Έλληνες πολίτες που εξακολουθούν να
πιστεύουν στο γκρεμισμένο όραμα του
«λαμπρού ευρώ-γκλάμουρ» το γνωρίζουν;
Μήπως συνειδητοποιεί ο Ευρωπαίος πολίτης
σε γενικές γραμμές ότι οι οικονομίες
της ζωής του μπορούν να εξαφανιστούν
στο λεπτό αέρα; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
μόλις πέρασε ένα νόμο που δίνει στις
τράπεζες το δικαίωμα να κλέψουν -ναι,
να κλέβουν- τα χρήματα από τους καταθέτες
για να σώσουν τον εαυτό τους, ναι τις
ίδιες τις τράπεζες, από την κατάρρευση.
Ονομάζεται «bailing-in» σε αντίθεση με το
«bailing-out», το οποίο ήταν το προηγούμενο,
αλλά ήσσονος σημασίας έγκλημα, κλέβοντας
μόνο τα χρημάτα των φορολογουμένων.
Το
«bail-in» έχει ήδη διερευνηθεί στη Κύπρο
- θυμηθείτε, στις 25 Μαρτίου 2013, μια
δοκιμαστική λειτουργία για μια νέα
στρατηγική διάσωσης για παρά-μεγάλες
τράπεζες για να καταρρεύσουν
(too-big-to-fail, TBTF) παρουσιάστηκε για πρώτη
φορά στον κόσμο στη Κύπρο, όταν κοντά
στο 50 % των τραπεζικών καταθέσεων
εκλάπησαν από τις τράπεζες. Η υπόλοιπη
Ευρώπη χαμογέλασε μόνο για φθόνο - αυτό
δεν μπορεί ποτέ να μας συμβεί. Το ονόμασαν
υποτιμητικά «κούρεμα (haircut)». Καμία
αλληλεγγύη τότε, καμία αλληλεγγύη ούτε
και σήμερα.
Όπως τον
Αύγουστο του 2015, αυτή η στρατηγική της
εξαπάτησης και κλοπής από τους μεγάλους
χρηματοπιστωτές θα είναι νόμος στην
Ευρωζώνη. Σχεδόν κανένας ευρω-πολίτης
το γνωρίζει. Σε αντίθετη περίπτωση θα
υπάρξει φαλίρισμα των τραπεζών. Ή μήπως
οι πολίτες απλά ελπίζουν ότι δεν θα
συμβεί ποτέ; - Αυτό θα συμβεί. Είναι απλά
θέμα χρόνου. Αλλά όταν θα συμβεί, θα
είναι πολύ αργά για να δράσουμε. Πρέπει
να δράσουμε τώρα. Ένας τρόπος είναι να
φύγουμε από την ευρωζώνη.
Η Ελλάδα
έχει μοναδική ευκαιρία να βγει κομψά
από την Ευρωζώνη, με το κεφάλι ψηλά,
λέγοντας στη τρόικα, ειδικά στην
αδελφοκτόνο συμμορία των Βρυξελλών,
ότι τιμώντας την προεκλογική δέσμευση
προς τον ελληνικό λαό προτεραιότητα
είναι - όχι περισσότερη λιτότητα, όχι
περισσότερες περικοπές συντάξεων, όχι
περισσότερη ιδιωτικοποίηση δημόσιων
υπηρεσιών και δημόσιων περιουσιακών
στοιχείων, όχι στο περεταίρω κλείσιμο
νοσοκομείων- για αυτούς τους σεβαστούς
λόγους η Ελλάδα θα βγει από την Ευρωζώνη
–όχι να παραδοθεί, ποτέ δεν θα παραδοθεί.
Αυτό δεν είναι παράδοση, αυτή είναι μια
σοφή κίνηση που θα οδηγήσει την Ελλάδα
σε ένα νέο και ευημερούντα μέλλον.
Υπάρχουν
δύο τρόποι για να το πράξει. Ο ένας θα
ήταν ο παραδοσιακός –στάση πληρωμών
στο τέλος Ιουνίου, μη μπορώντας να
ξεπληρώσει το 1,6 δις. ευρώ του ΔΝΤ για
το άρρωστα γεννημένο πακέτο «διάσωσης».
Αυτό το περίφημο, αλλά εγκληματικό
ίδρυμα έχει ήδη δηλώσει στις 25 Ιουνίου
ότι δεν θα παρατείνει την ημερομηνία
λήξης πληρωμής της 30ης Ιουνίου, καθώς
αυτό θα ήταν κατά της πολιτικής του ΔΝΤ.
Η στάση
πληρωμών δεν είναι κάτι καινούργιο.
Έγινε από πολλές χώρες πριν από την
Ελλάδα - Αργεντινή, Βολιβία, Εκουαδόρ -
και - ναι - ακόμη και από τη Γερμανία.
Σύμφωνα με τον Γερμανό οικονομολόγο
ιστορικό Albrecht Ritschl, η Γερμανία έχει
αθετήσει 3 φορές το χρέος της στο 20ο
αιώνα. Η τελευταία φορά ήταν τη δεκαετία
του 1990. Αποκαλεί τις γερμανικές στάσεις
πληρωμών τις μεγαλύτερες αθετήσεις
χρεών στην ιστορία της Ευρώπης.
Το χρέος
της Ελλάδας ωχριά σε σύγκριση με τις
γερμανικές στάσεις πληρωμών. - Γιατί
δεν φαίνεται κανείς να το θυμάται; -
Είναι απλό - επειδή τα πουλημένα κύρια
μέσα μαζικής ενημέρωσης σιωπούν.
Με την
αθέτηση του χρέους της, η Ελλάδα θα
κηρύξει ταυτόχρονα την έξοδο της από
την Ευρωζώνη, παίρνοντας πίσω τη
νομισματική και δημοσιονομική αυτονομία
της και επιστρέφοντας στο δικό της
νόμισμα, τη δραχμή. Το επόμενο βήμα θα
είναι η κρατικοποίηση και η ρύθμιση των
ελληνικών τραπεζών, ενεργοποιώντας την
ελληνική Κεντρική Τράπεζα ως κυρίαρχο
θεσμικό όργανο που αποφασίζει τη
νομισματική πολιτική, χρησιμοποιώντας
τοπικές τράπεζες για να ξεκινήσουν την
τοπική οικονομία, ακολουθούμενη από τη
διαπραγμάτευση για το χρέος 360
δισεκατομμυρίων ευρώ της Ελλάδας με
τους πιστωτές της και με μια υποτιμημένη
δραχμή - σε όρους και προϋποθέσεις της
Ελλάδας.
Μια πιο
τολμηρή, ασυνήθιστη, αλλά απολύτως
νόμιμη λύση –το λεγόμενο Σχέδιο Β - θα
ήταν η κυρίαρχη Ελληνική Κεντρική
Τράπεζα να παράγει (ηλεκτρονικά - όπως
κάνουν όλες οι τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης
της ΕΚΤ) το δικό της νόμισμα, το ευρώ. Η
«εκτύπωση» δικού του εθνικού νομίσματος
είναι κυριαρχικό δικαίωμα κάθε χώρας.
Το ευρώ εξακολουθεί να είναι το νόμισμα
της Ελλάδας. Για μια τράπεζα το να παράγει
νόμισμα είναι να παράγει χρέος. Στην
περίπτωση αυτή, η Κεντρική Τράπεζα της
Ελλάδα δημιουργεί ένα εσωτερικό χρέος
των 1,6 δις. ευρώ για την εξυπηρέτηση του
δανείου του ΔΝΤ στα τέλη του Ιουνίου -
ένα εσωτερικό χρέος, που θα εξυπηρετηθεί
από την εγχώρια αγορά, εκτός εξωτερικής
παρέμβασης. Δεν υπάρχει κανόνας της ΕΕ
ή της ΕΚΤ που να απαγορεύει μια κεντρική
τράπεζα να δημιουργήσει τη δικής της
χρηματική μάζα. Μπορεί να μην είχε συμβεί
προηγουμένως στην Ευρωζώνη, αλλά δεν
είναι ενάντια σε κανένα κανόνα. Αυτό θα
ήταν μια κίνηση Μαιτρ, που πιθανώς θα
θαυμαστεί από πολλές χώρες σε παρόμοιες
δυσάρεστες καταστάσεις.
Ταυτόχρονα
η Ελλάδα θα κηρύξει την έξοδο από την
Ευρωζώνη, επιστροφή στη δραχμή,
εθνικοποίηση και την αναδιάρθρωση του
τραπεζικού της συστήματος, το οποίο στη
συνέχεια θα δανείσει στους ελληνικούς
παραγωγικούς τομείς και υπηρεσίες για
να βελτιώσει γρήγορα την οικονομία της.
Πρόκειται για κυρίαρχη και νομική
ενέργεια. Οι Βρυξέλλες θα είναι
εξαγριωμένες και σε κατάσταση σοκ. Θα
καλέσουν όμως σε μποϊκοτάζ εντός της
ΕΕ και ακόμη πιο πέρα; - Ίσως. Και λοιπόν;
Υπάρχει η Ρωσία και η Κίνα και τα άλλα
μέλη των BRICS και του Οργανισμού Συνεργασίας
της Σαγκάης (SCO) για να «διασώσουν την
Ελλάδα» με προμήθειες έκτακτης ανάγκης.
Αυτές είναι χώρες που εξακολουθούν να
θυμόνται την έννοια της αλληλεγγύης. Η
Ελλάδα μπορεί σύντομα να περιβάλλεται
με amigos επίσης από την Ευρώπη, φίλους που
πιστεύουν τα ίδια και θέλουν να πράττουν
το ίδιο, απλά δεν τολμούν.
Όπως
είπε πρόσφατα ένας από τους κορυφαίους
οικονομολόγους της Ρωσίας, Σεργκέι
Glacyev, το μέλλον της Ελλάδας βρίσκεται
στη διαφορετικότητα, συμπεριλαμβανομένης
της Ανατολής, με την αποκατάσταση και
την ανάπτυξη της οικονομίας της, σε
συνεργασία με τη Ρωσία και την Κίνα, να
γίνει μέρος του νέου Δρόμου του Μεταξιού,
μια κινεζική πρωτοβουλία για οικονομική
ανάπτυξη που εκτείνεται από τη Σαγκάη
σε όλη τη διαδρομή μέσα από την Κεντρική
Ασία, τη Ρωσία - και ίσως την Ευρώπη, εάν
και όταν η Ευρώπη θα ξυπνήσει.
Αυτό το
άρρωστο σύστημα υπό την ηγεσία της
Ουάσινγκτον χρειάζεται να πάρει ένα
κρύο ντους, ένα χαστούκι στο πρόσωπο.
H Ελλάδα
αναμφισβήτητα θα παραμείνει μέρος της
Ευρώπης, αλλά η Ελλάδα μπορεί επίσης να
γίνει η πύλη προς μια ΝΕΑ Ευρώπη των
κυρίαρχων ομοσπονδιακών κρατών, για τα
οποία η αλληλεγγύη είναι μια αρχή της
Ένωσης - μια Ευρώπη αποσυνδεδεμένη από
την ηγεμονία του δολαρίου και αποκομμένη
από τα δόντια της υπό αποσύνθεσης
αμερικανικής Αυτοκρατορίας.
___________________________
* Ο
Peter Koenig είναι οικονομολόγος και
γεωπολιτικός αναλυτής. Ήταν επίσης
στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, που
εργάστηκε εκτενώς σε όλο τον κόσμο στους
τομείς του περιβάλλοντος και των υδάτινων
πόρων. Γράφει τακτικά για το Global Research,
ICH, RT, Sputnik News, the Voice of Russia / Ria Novosti, TeleSur,
The Vineyard of The Saker Blog, και άλλες ιστοσελίδες.
Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Κατάρρευση
- ένα οικονομικό θρίλερ για το πόλεμο,
για τη καταστροφή του περιβάλλοντος
και την Συντεχνιακή Απληστία», μια
μυθοπλασία εμπνευσμένη από πραγματικά
γεγονότα και 30 χρόνια εμπειρίας με την
Παγκόσμια Τράπεζα σε όλο τον κόσμο.
Πηγή:
Comments
Post a Comment