του
Νίκου Μπογιόπουλου
Αγωνία
επικρατεί στο διαστημικό κέντρο στο
Κανάβεραλ. Oπως καταγράφουν τα εκεί
μηχανήματα, πέριξ του Κολονακίου
παρατηρείται ένα ασυνήθιστο φαινόμενο:
Εκλεκτά μέλη μιας παρέας διαμορφωτών
της κοινής γνώμης έχουν αρχίσει να
«πέφτουν από τα σύννεφα»! Οι επιστήμονες
παρακολουθούν τα γεγονότα και εξετάζουν
τα αίτια του ανεξήγητου φαινομένου…
Αυτά
στο Κανάβεραλ. Εδώ στην Ελλάδα πάντως
δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας λόγος
ανησυχίας. Ούτε καμία έκπληξη. Διότι
εμείς ξέρουμε: Το να καμώνονται κάποιοι
στη χώρα μας ότι «πέφτουν από τα σύννεφα»
μόνο ασυνήθιστο δεν είναι.
Ας
δούμε, λοιπόν, τι συνέβη: Η ένταση αυτής
της (διαρκούς) «συννεφόπτωσης» παρατηρήθηκε
αμέσως μετά τη δήλωση του πρώην εκπροσώπου
της Ελλάδας στο ΔΝΤ, του κ.Παναγιώτη
Ρουμελιώτη, ο οποίος μιλώντας στην
επιτροπή της Βουλής ανέφερε ότι:
Έλληνες
δημοσιογράφοι εκπαιδεύονταν από το ΔΝΤ
ώστε να εκφράζουν θέσεις υπέρ του
Ταμείου. Σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη
οι δημοσιογράφοι αυτοί παρακολουθούσαν
σεμινάρια στην Ουάσιγκτον για να
προβάλλουν τις απόψεις του ΔΝΤ και της
Κομισιόν…
Πρόκειται
για σπουδαία ομολογία. Και προφανώς εδώ
ισχύει χίλιες φορές εκείνο που έλεγε ο
Μαρξ:
«Να
κάνουμε το έγκλημα όσο πιο ατιμωτικό
γίνεται, δημοσιοποιώντας το»!
Μη μας
διαφύγει, όμως, μια κρίσιμη παράμετρος,
που καθόλου δεν μειώνει τη σημασία της
ομολογίας Ρουμελιώτη. Ισα – ίσα
καταδεικνύει την ανάγκη να μην αφεθεί
η υπόθεση, ούτε να σκεπαστεί με κάποιο
καινούργιο «συννεφάκι» κουκουλώματος.
Εξηγούμαστε:
Το παραπάνω το λέμε διότι αυτή η σχέση
ΔΝΤ – (και κάποιων) «δημοσιογράφων»
μόνο άγνωστη δεν είναι. Ούτε είναι η
πρώτη φορά που κάποιοι «συννεφοκουτρουβαλιάζονται»
για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Δείτε
τι είχε αποκαλυφθεί πριν από 5 χρόνια
και τι είχε καταγραφεί ήδη από τότε στα
πρακτικά της Βουλής (Ιούνης 2010) κατά τη
διάρκεια των εργασιών της εξεταστικής
επιτροπής για τη «Ζήμενς»:
α) «Μια
πρόσθετη υπηρεσία η οποία μας ζητήθηκε
κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της
τρόικας - μετά την υπογραφή του μνημονίου
- θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα
Ενημέρωσης, ήταν να μας αναθέσουν να
πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους
και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα
στη "Μεγάλη Βρετάνια" για να τους
μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ».
β)
«Κάποιες φορές, όταν μας το ζητούν οι
πελάτες μας μπορεί να συμμετέχουν και
ζητάμε δημοσιογράφους να συμμετέχουν
σ' αυτό».
Αυτές
ήταν δυο χαρακτηριστικές απαντήσεις
που δόθηκαν τότε, κατά την εξέταση
μάρτυρα στην εξεταστική για τη «Ζήμενς».
Απαντήσεις που αφορούσαν η πρώτη σε
ερώτηση για επαφές του ΔΝΤ με ΜΜΕ και
δημοσιογράφους στην Ελλάδα ώστε να
πλασάρουν το μήνυμα του Ταμείου, και η
δεύτερη για επαφές δημοσιογράφων με
«πελάτες» όπως η «Ζήμενς»...
Οι
αποκαλύψεις αυτές και οι συζητήσεις
που ακολούθησαν (επαναλαμβάνουμε: για
την παροχή υπηρεσιών και από δημοσιογράφους
ώστε η γερμανική πολυεθνική και το ΔΝΤ
να «επικοινωνήσουν» τα μηνύματά τους
στον ελληνικό λαό) είχαν δώσει την
ευκαιρία σε ορισμένους να καμώνονται
ότι πάλι... «έπεσαν από τα σύννεφα».
Συμπέρασμα
1ο: Επειδή από τότε πέρασαν 5 χρόνια και
επειδή το θέμα θάφτηκε επιμελώς,
υποψιαζόμαστε ότι οψέποτε αποκαλύπτεται
ότι για κάποιους η διαδρομή «σύννεφα –
γη» είναι κάτι σαν το «Κολιάτσου –
Παγκράτι», τόσο μεγαλώνει και η πιθανότητα
για εκείνο το συννεφάκι κουκουλώματος
που λέγαμε…
Συμπέρασμα
2ο: Ας υποδύονται οι «έκπληκτοι» τους
«έκπληκτους» όσο θέλουν. Η πραγματικότητα
είναι πως «από τα σύννεφα πέφτουν» μόνο
αυτοί που θέλουν να πέφτουν. Για έναν
πολύ απλό λόγο: Επειδή τους αρέσει να
προσποιούνται ότι «ζουν στα σύννεφα».
Εμείς οι υπόλοιποι, πάντως, που κατοικούμε
στη Γη, κάτι διαισθανόμασταν...
Συμπέρασμα
3ο(που ισχύει από την εποχή του «Πολίτη
Κέιν): Αυτού του τύπου η «παροχή υπηρεσιών»
συνιστά την τυπική λειτουργία εκείνου
του Τύπου που είναι κομμάτι, προέκταση
και μακρύ χέρι του καθεστώτος και αυτό
ανεξάρτητα από την τίμια δουλειά των
εργατών του Τύπου
Συμπέρασμα
4ο: Παρά την καλή μας διάθεση να δεχτούμε
τους ισχυρισμούς και τις «διευκρινίσεις»
που κάθε φορά δίνονται σε τέτοιες
περιπτώσεις, εμείς παραδεχόμαστε ότι
δεν διαθέτουμε τόση φαντασία ώστε να
πιστέψουμε ότι εφόσον υπάρχουν τέτοιες
επαφές, εμπίπτουν στην «αχρήματο
οικονομία». Δε συνηθίζεται...
Συμπέρασμα
5ο: Αντίθετα σχέσεις όπως αυτές στις
οποίες αναφέρθηκε ο κ.Ρουμελιώτης
συνηθίζεται να οικοδομούνται επί τη
βάσει υλικών κινήτρων και ουχί ιδεολογικών.
Αλλά απορούμε: Όταν η είδηση, η ενημέρωση,
η πληροφορία συνιστούν «εμπορεύματα»,
οι υπέρμαχοι του συστήματος όπου «όλα
πωλούνται και όλα αγοράζονται» ποιον
νομίζουν ότι πείθουν όταν παριστάνουν
τους... εμβρόντητους (!) στο άκουσμα της
παραπάνω διαπίστωσης;
Πέραν,
όμως, εκείνων που υποπτευόμαστε και των
όσων διαισθανόμαστε, υπάρχουν και αυτά
που γνωρίζουμε.
Εξηγούμαστε:
Δεν περιμέναμε τη «Ζήμενς», ούτε το ΔΝΤ
για να μάθουμε την ύπαρξη της λεγόμενης
«ενσωματωμένης δημοσιογραφίας». Έχουμε
ενημερωθεί σχετικά, εδώ και χρόνια –
από την εποχή της «Τιμισοάρα», των
«κορμοράνων» αλλά και κατά τη διάρκεια
της απόβασης των Αμερικανών στο Ιράκ -
για την αγαστή συνεργασία των πεζοναυτών
με τους «ενσωματωμένους δημοσιογράφους»των
διεθνών ΜΜΕ και λοιπών «επικοινωνιακών
πρακτορείων».
Δεν
περιμέναμε, επίσης, είτε να ακουστούν
είτε να διαψευστούν τα περί των «περίεργων»
επαφών μεταξύ διεθνών οργανισμών με
δημοσιογράφους, για να ψυλλιαστούμε τι
(μπορεί να) συμβαίνει. Άλλωστε, όπως
αποκαλύφθηκε στην εφημερίδα «Ελ Μούντο»
(31/5/1999), στις μυστικές εκθέσεις του ΝΑΤΟ,
ιδού τι ορίζεται ως ένα από τα βασικά
καθήκοντα της καλής Συμμαχίας:
«Ο
εντοπισμός εκείνων των δημοσιογράφων
κάθε χώρας που είναι ικανοί... να
προσκληθούν σε συνάντηση, όπου θα
εκθέσουν τις ιδέες τους πάνω σε τρόπους
βελτίωσης του μηνύματός μας προς την
κοινή γνώμη».
Σημειώστε
ότι τότε - στο πλαίσιο της «βελτίωσης
του μηνύματος» του ΝΑΤΟ - το ΝΑΤΟ
βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία. Μετά, δε,
από κάθε βομβαρδισμό, επίλεκτες «διμοιρίες
πρόθυμων δημοσιογράφων» παρομοίαζαν
τα Στελθ που πετούσαν πάνω από το
Βελιγράδι με «φτερά αγγέλων»!
Άραγε,
όταν τέτοια κόλπα είναι τόσο γνωστά στο
ΝΑΤΟ ώστε να καταγράφονται επίσημα
ακόμα και στις εκθέσεις του εδώ και πάνω
από μια δεκαπενταετία, λέτε στα ΔΝΤ και
στις Κομισιόν αυτά τα κόλπα να είναι
άγνωστα;...
Όλα
στο φως, λοιπόν! Όλα στη φόρα! Ονόματα!
Ποιοι, πότε, (το πώς το ξέρουμε) και για
πόσα (ενδεχομένως) μπήκαν σε αυτή την
«δούλεψη»; Ποιοι «στρατολογήθηκαν» για
να γίνουν (έναντι «χρυσίου»;) βαποράκια
του Μνημονίου; Ποιοι περνούσαν σεμινάρια
από το ΔΝΤ για να βελτιωθούν στο ρόλο
του «παπαγάλου» και να διαπρέψουν στο
ρόλο του «αλήτη – ρουφιάνου –
ΔουΝουΤογράφου»;
ΥΓ: Το
γεγονός ότι με νέες χθεσινές δηλώσεις
του ο κ. Ρουμελιώτης φέρεται να έχει
προβεί σε μισή κωλοτούμπα σε σχέση με
όσα είχε πει προχθές, και τώρα λίγο πολύ
εμφανίζεται να μην θυμάται, να μην ξέρει
και τα θεωρεί όλα αυτά «συνήθη πρακτική»,
επιβεβαιώνει χίλιες φορές περισσότερο
την ανάγκη και την απαίτηση: Όλα στο
φως!
Πηγή:
Comments
Post a Comment