Στα
ερείπια του τερατουργήματος της ΕΕ θα
μπορέσει να σταθεί ένα Ευρωπαϊκό σχέδιο
συνεργασίας και σύγκλισης με κατεύθυνση
την κοινωνική χειραφέτηση και τον
Σοσιαλισμό
«Οι
μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς στην
Ελλάδα δεν μπορούν να έχουν ως στόχο
τίποτα λιγότερο από ένα Grexit» δήλωσε
ο Στάθης Κουβελάκης, καθηγητής πολιτικής
φιλοσοφίας στο King’s College του Πανεπιστήμιου
του Λονδίνο, στην εκδήλωση που διοργάνωσε
η Λαϊκή Ενότητα στην Αθήνα με τίτλο
«Brexit, Ευρώπη και Ελλάδα»
«Η
επιλογή που έχουμε μπροστά μας δεν είναι
ανάμεσα σε μια καλή ή κακή ΕΕ αλλά η
επιλογή ανάμεσα στη σύγκρουση με την
ΕΕ από τα αριστερά ή τα δεξιά» σημείωσε
ο ίδιος διευκρινίζοντας όμως ότι η
Αριστερά στη Βρετανία «δεν έκανε καλά
τη δουλειά της» πριν από το δημοψήφισμα.
Αναφερόμενος
στις κινητοποιήσεις της νεολαίας και
των εργαζομένων στη Γαλλία σημείωσε
την τρομακτική αύξηση της αστυνομικής
βαναυσότητας αλλά και την «πασοκοποίηση»
του Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος όπως δεν
είπε δεν φαίνεται να έχει καμία ελπίδα
να περάσει στο δεύτερο γύρο των προεδρικών
εκλογών.
«Για
πρώτη φορά ακούγεται από τα κάτω ένα
αντικαπιταλιστικός λόγος από τα πιο
προωθημένα τμήματα του κινήματος»
συμπλήρωσε ο Στάθης Κουβελάκης εξηγώντας
ότι οι τεκτονικές πλάκες κινούνται και
πάλι στην Ευρώπη δημιουργώντας ρήγματα
στη Βρετανία και τη Γαλλία.
|
... το
πιο θλιβερό απ'όλα, ήταν ότι η Αριστερά
επέτρεψε στους ακραίους εθνικιστές
να πρωταγωνιστήσουν σε άλλη μια μεγάλη
μάχη. Η Αριστερά, ήταν για άλλη μια
φορά απούσα. Άχρωμη, άοσμη και άγευστη.
Επέδειξε πλήρη ατολμία για άλλη μια
φορά. Φοβήθηκε μην τυχόν και τα φερέφωνα
της συστημικής προπαγάνδας της χρεώσουν
τη διάλυση της "υπέροχης" Ευρώπης
του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού. Ο
Τσίπρας στην Ελλάδα και ο Κόρμπιν στη
Βρετανία υπήρξαν οι πρωταγωνιστές
αυτής της νέας ανυπαρξίας και ατολμίας
της Αριστεράς, τη στιγμή που αυτή θα
έπρεπε να πρωταγωνιστεί στον αγώνα
για τη διάλυση αυτής της αποκρουστικής
Ευρώπης. Και έτσι, δυστυχώς,
ο Φάρατζ και ο Κασιδιάρης άρπαξαν την
ευκαιρία και έκλεψαν τη ρητορική που
θα χρησιμοποιούσε μια Αριστερά έτοιμη
να αγωνιστεί με κάθε τίμημα και την
πρόσθεσαν μέσα στο εθνικιστικό τους
παραλήρημα, φτιάχνοντας τον δικό τους
αχταρμά. Διότι πρώτη η Ευρωπαϊκή
Αριστερά σύσσωμη, είναι αυτή που θα
έπρεπε να μιλάει ανοιχτά για τον αγώνα
ενάντια στις τράπεζες, τις πολυεθνικές,
τα "κοράκια των Βρυξελλών" και
τη Γερμανική οικονομική ολιγαρχία.
|
Σχετικά:
Comments
Post a Comment